Bij een lipvergroting wordt een materiaal in de lippen geïnjecteerd of in de lippen geplaatst om de volheid te vergroten (injectables). De procedure is er in het algemeen in drie verschillende vormen: van het oplossen van vulstoffen zoals hyaluronzuur tot het transplanteren van vet tot implantaten. Elk heeft zijn eigen voordelen en nadelen. Het is belangrijk om deze te begrijpen, zodat je met je arts kunt bespreken wat voor je geschikt is.
Lipinjecties
Lipinjecties met hyaluronzuurvullers zijn waarschijnlijk het meest populair. Vulstoffen zoals Juvederm® , Restylane® en Belotero® worden in dit geval vaak gebruikt. Ze geven voorspelbare resultaten, zijn omkeerbaar in geval van ontevredenheid of over-correctie, en vereisen geen huidtests of bijkomende chirurgische ingrepen. De procedure zelf duurt niet lang en er zijn weinig bijwerkingen. Het nadeel is dat dit de kortste duur is van alle lipvergrotingsprocedures.
Vettransplantatie
Vettransplantatie is theoretisch permanent. Vet wordt geoogst door middel van liposuctie of door middel van een andere chirurgische ingreep die vaak tegelijk met de lipvergroting wordt uitgevoerd. Het wordt geïnjecteerd met kleine holle naaldjes in de lip en moet in eerste instantie overgevuld worden om te compenseren voor het feit dat een deel van het vet de transplantatie niet zal overleven. De problemen met vettransplantatie omvatten de noodzaak van een donorplaats en een andere procedure, en het risico van asymmetrische of onvoorspelbare overleving van de vetoverdracht.
lipimplantaten
Tot slot zijn lipimplantaten meestal het langst houdbaar en het meest voorspelbaar, maar net als bij elk type implantaat zijn er risico’s op infectie en beweging van het implantaatmateriaal die de lengte van het resultaat in gevaar kunnen brengen.
Over het geheel genomen zijn er verschillende goede opties voor lipvergroting, maar lipinjecties met vullers zijn momenteel de regerend kampioen vanwege het gebruiksgemak, geen uitvaltijd en relatief lage kosten. De repetitieve behoefte aan interventie is zeker een factor om rekening mee te houden, maar tegelijkertijd, als we ouder worden en onze anatomie verandert, kan een permanente interventie niet altijd de juiste oplossing blijven.
